Tijd geleden

Lieve allemaal,

Ik weet het, het is weer veel te lang geleden dat ik wat geschreven heb. Maar je moet het maar zo zien geen nieuws, is goed nieuws. We hebben veel heel veel werk. Sinds we hier op Roatan zijn, dat is nu ruim 6 weken heeft Thijs precies 3 dagen vrij gehad en ik 2. Niet slecht, toch?
In Nederland zou ik dat echt ondenkbaar vinden, maar als je elke dag mag doen wat je het leukst vindt is dat echt zo erg niet. Het sparen begint nu ook te komen en dat hebben we ook hard nodig. Vorige week hebben we namelijk gehoord dat we een baan hebben in Bermuda. Zoals sommige van jullie al weten is daar het geld. We krijgen een wekelijks vast salaris plus fooien van rijke Amerikanen. Het duiken zal daar een heel stuk minder leuk zijn, maar soms moet je even een flink spaarpotje creeren. Het was wel even slikken om het nieuws aan Audrey en Andrew te vertellen, maar ze waren vol begrip. We kregen zelfs een dik compliment dat de shop nog niet zo soepel en lekker heeft gelopen sinds wij hun team versterkten. Erg leuk om te horen.

Adam en Tracy vertrekken 2 maart naar de UK en gaan naar Spanje haar ouders opzoeken en dan door naar Bermuda. Voor ons zal dat wel weer even wennen zijn sinds we elkaar elke dag zien, ook moeten we opzoek naar een ander huis. Maar over 2 maanden zien we ze weer hopelijk hebben ze dan een lekker groot huis gevonden waar wij ook kunnen wonen en komen we voor de verandering eens in een gespijd bedje.

Hanny en Theo zijn nu in de buurt, nog maar 8 dagen en dan zijn ze hier. We hebben er erg veel zin in. Denk dat hun sneller het eiland verkent hebben dan wij. Kunnen ze ons vertellen wat leuk is om te gaan zien. Juut redt je het nog wel een beetje, zo als enige W3. Ik hoop dat K1 en K2 je een beetje extra aandacht geven.

Hoe ziet een gemiddelde dag eruit?
We staan om half 8 op, eten kornflakes of yogert met fruit en een sneetje toast. Dan gaan Adam en Tracy naar het werk en zijn wij aan de beurt om te douchen. Iets over 8 lopen we naar de duikschool ( ongeveer 7 minuten lopen). De weg is een strand weg er rijden wel auto’s maar die kunnen niet zo snel i.v.m. de gaten in de weg. Deze gaten worden eens in de zoveel tijd opgevuldt, dat is meestal de goden verzoeken want zodra ze zijn gevuldt gaat het regenen, erg grappig. De duikschool is een knus houten gebouw, meestal moeten we even wacht voordat Audrey en Andrew er zijn. De deuren gaan open en onze laptop en geld gaat in ons kluisje, koffie zetten en alle spullen klaar zetten voor de klanten. Om 9 uur gaat de boot uit en is dan om 10.30 uur weer terug. Dan kan het zijn dat je gelijk de 11 uur boot neemt voor de 2de duik. Deze boot is half 1 weer terug en je kan dan lunchen. We zitten direct naast een bar die altijd eten maakt, maar we proberen daar niet meer zo vaak te eten en direct te betalen want we hadden een rekening die veel te hoog was. Dus nu nemen we wat eten mee of halen wat goedkoops. Even bij Adam en Tracy langs kijken wat ze aan het doen zijn en wat we s’avonds met eten gaan doen. Om 2uur gaat de laatste boot uit en is half 4 meestal weer terug de klanten spoelen hun spullen af en dan de duik loggen. Als we een cursus geven dan ben je misschien maar 1 of 2 keer op een dag op de boot. Als je de zwembad oeffeningen moet doen gaan we naar de baai. Het zicht is zo goed als in een zwembad. Om een uurtje of 6 drinken we een biertje afhankelijk wie er allemaal zijn, hoelang we blijven. Wat boodschappen doen en terug naar huis lopen, meestal met zijn vieren. Dan kookt 1 van ons. Af en toe maakt Thijs een heerlijk custard toetje (wat we nog vanuit NL hebben). Met Valentijns dag (mijn 2de vrije dag) heb ik een chocoladecake gemaakt. Was erg lekker.
Allemaal behoorlijk moe spelen we een paar potjes SHITHEAD (kaart spelletje) en gaan we lekker naar bed. Dit is een gemiddelde dag in Roatan.

Gister heb ik mijn eerste Rescue cursus gegeven, beetje vreemd dat je al bijna 2 jaar instructeur bent maar nog nooit een rescue cursus gedaan hebt. Ik was best een beetje zenuwachtig maar ben goed bevriend met Adel, maar ik heb niks gezegd tot na de cursus. Ze was erg onder de indruk en heel blij dat ik de cursus gedaan heb. Ze was ook in de tzunami en wilde meer kunnen doen en gewoon een betere duiker worden.

O ja Audrey herrinnerd me er net aan dat we en goede connectie hebben die ons kan voorzien van geimporteerde steaks en blauwe kaas uit de states. We hebben ons dus tegoed gedaan aan dikke steaks met blauwe kaas. Hohoho voordat je denkt dat we het zo slecht nog niet hebben aan eten, wat natuurlijk waar is, maar ik mis nog steeds erg pure hagelslag, nee dat is er met geen mogelijkheid uit te slaan. Omdat we bij Michelle (vrouw van Alex onze divemaster) eten besteld hebben kregen wij een uitnodiging voor een foodparty, waar allemaal geimporteerd lekkers te eten was en dat voor niets, daar moesten we heen. Er was een duidelijke verdeling van serieuze restaurant eigenaren en de armoedige duikers die een gratis maaltijd niet aan hun voorbij konden laten gaan. Een gezellige avond.

Verder weet ik even niks te vertellen. Hoe is het in Nederland zijn er meer mensen die het wonderlijke Skype hebben ontdekt? Dikke kus en knuffels Thijs en Nic X